bebechy — (Ktoś) dobry, poczciwy z bebechami zob. dobry 2. Przewracają się komuś, w kimś bebechy (od czegoś, z czegoś) zob. przewrócić się 2. Wypruwać z siebie (sobie) lub z kogoś bebechy zob. wypruć 2 … Słownik frazeologiczny
bebechy — Wnętrzności Eng. The intestines … Słownik Polskiego slangu
wypruwać z siebie [sobie] żyły [flaki, bebechy] — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} pracować ponad siły, męczyć się; dawać z siebie wszystko, robiąc coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wypruwał z siebie żyły, żeby kupić samochód. Ja tu sobie żyły wypruwam, a ty nic nie robisz?! Wypruwali sobie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bebech — m III, D. a; lm M. y 1. posp. «brzuch» 2. tylko w lm, posp. «wnętrzności, kiszki; flaki» ◊ Ktoś dobry, poczciwy z bebechami «ktoś niezwykle dobry, poczciwy» ◊ Wypruwać z siebie bebechy «dawać z siebie wszystko, pracować ponad siły» ◊ Bebechy się… … Słownik języka polskiego
przewrócić się — 1. Ktoś przewraca się, przewróciłby się w grobie «zwrot używany w sytuacji, w której coś byłoby rażące dla osoby już nieżyjącej, sprzeczne z jej zasadami, wywołałoby jej zgorszenie, oburzenie»: (...) ojciec Halinki w grobie by się przewrócił,… … Słownik frazeologiczny
przewracać się — 1. Ktoś przewraca się, przewróciłby się w grobie «zwrot używany w sytuacji, w której coś byłoby rażące dla osoby już nieżyjącej, sprzeczne z jej zasadami, wywołałoby jej zgorszenie, oburzenie»: (...) ojciec Halinki w grobie by się przewrócił,… … Słownik frazeologiczny
wypruć — 1. posp. Wypruć komuś flaki «zabić kogoś»: Teraz pan powie wszystko do końca. Bo zawołam mojego Nina, on panu flaki wypruje. J. Rudniańska, Miejsca. 2. pot. Wypruwać z siebie (sobie), z kogoś żyły, posp. flaki, bebechy, kichy «zmuszać siebie lub… … Słownik frazeologiczny
wypruwać — 1. posp. Wypruć komuś flaki «zabić kogoś»: Teraz pan powie wszystko do końca. Bo zawołam mojego Nina, on panu flaki wypruje. J. Rudniańska, Miejsca. 2. pot. Wypruwać z siebie (sobie), z kogoś żyły, posp. flaki, bebechy, kichy «zmuszać siebie lub… … Słownik frazeologiczny
przewrócić — dk VIa, przewrócićcę, przewrócićcisz, przewrócićwróć, przewrócićcił, przewrócićcony przewracać ndk I, przewrócićam, przewrócićasz, przewrócićają, przewrócićaj, przewrócićał, przewrócićany 1. «spowodować upadek (czyjś lub czegoś); wywrócić, obalić … Słownik języka polskiego
wypruć — dk Xa, wyprućpruję, wyprućprujesz, wyprućpruj, wyprućpruł, wyprućpruty wypruwać ndk I, wyprućam, wyprućasz, wyprućają, wyprućaj, wyprućał, wyprućany 1. «prując wydobyć lub usunąć coś wszytego w coś, zaszytego w czymś» Wypruć podszewkę. Wypruć… … Słownik języka polskiego
